Kaarten spelen bij poker is een populair tijdverdrijf.

casinospelen

Poker is een kaartspel dat over de hele wereld in verschillende vormen wordt gespeeld, waarbij een speler de inzet moet callen (d.w.z. matchen), moet verhogen (d.w.z. verhogen) of de inzet moet teruggeven (d.w.z. folden) om te winnen. Zijn populariteit is het grootst in Noord-Amerika, waar het voor het eerst brede erkenning kreeg. Het wordt gespeeld in verschillende omgevingen, waaronder privéwoningen, pokerclubs, casino’s en via internet. Poker wordt wel “het nationale kaartspel van de Verenigde Staten” genoemd en zowel het spel als het jargon zijn onderdeel geworden van de populaire cultuur in het land.

Ondanks het feit dat er talloze variaties van poker zijn beschreven in de literatuur over het spel, hebben ze allemaal bepaalde essentiële kenmerken gemeen. Een pokerhand bestaat uit vijf kaarten die open worden gedeeld. Omdat de waarde van een hand omgekeerd evenredig is met de wiskundige frequentie, des te ongebruikelijker de combinatie van kaarten, des te hoger de rangorde in de handranglijst. Leden van de tafel mogen wedden dat zij de beste hand hebben, en andere leden van de tafel moeten ofwel callen (of matchen) of de inzet toegeven. Bluffen is wedden dat je de beste hand hebt terwijl je niet de beste hand hebt, en winnen door te bluffen is winnen als spelers met superieure handen de bet niet callen.

In het algemeen gelden de volgende principes:

Er zijn pokervarianten die met een willekeurig aantal spelers van 2 tot 14 kunnen worden gespeeld, maar de meeste pokervarianten kunnen het beste met 6, 7 of 8 spelers worden gespeeld. Het doel van het spel is om de ‘pot’ te winnen, de som van alle inzetten die door alle spelers in een bepaalde deal zijn geplaatst. Het winnen van de pot kan worden bereikt door de beste pokerhand vast te houden of door een weddenschap te plaatsen waarop geen andere spelers zullen reageren. De principes die volgen zijn van toepassing op bijna alle vormen van poker.

Kaarten

De meeste pokerspellen worden gespeeld met een standaard kaartspel van 52 kaarten, waarbij de speelkaarten in elk van de vier kleuren (schoppen, harten, ruiten en klaveren) gerangschikt zijn in A (hoog), K (op één na hoogste), Q (op twee na hoogste). ), 10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, A (hoogste) (laag alleen in de straight [een reeks van vijf kaarten die opeenvolgend zijn genummerd] of straight flush [een reeks van vijf kaarten die opeenvolgend zijn genummerd] binnen dezelfde reeks] 5-4- 3-2 -A en in bepaalde hieronder beschreven varianten).

Rang van een pokerhand

De rangorde van standaard pokerhanden wordt bepaald door de kans dat ze gedeeld worden (kans). Wanneer twee of meer identieke handen gelijk zijn, wordt de winst gelijkelijk verdeeld over de spelers. Bij poker bestaat er niet zoiets als een relatieve rangorde van de kleuren. Wanneer een joker wordt gebruikt, is de best mogelijke hand een five-of-a-kind, die qua sterkte elke straight flush verslaat. Als er meerdere jokertekens zijn, is het mogelijk om identieke fours of a kind of threes of a kind te hebben, in welk geval de gelijke stand wordt verbroken door de hoogste niet-overeenkomende kaarten of secundaire paren, afhankelijk van welke groter is (in een full house [een vijf -kaarthand bestaande uit three of a kind en een paar]).

Dealen

Om te beginnen, neemt elke speler een pak kaarten en deelt deze om beurten naar links, één voor één, totdat de nummerboer wordt onthuld. De speler die die kaart ontvangt, is de eerste dealer en de rest van de spelers volgt. Van speler tot speler, de turn-to-deal en turn-to-bet gaan altijd naar de linkerkant van de tafel. Elke speler heeft de mogelijkheid om de kaarten na elke deal te schudden, waarbij de dealer de laatste optie heeft om de kaarten te schudden. In ruil voor een cut moet de dealer het geschudde pakket aanbieden aan de juiste tegenstander. Als die speler weigert te cutten, heeft elke andere speler de optie om in plaats daarvan te cutten.